Czas otwarty to okres, który upływa od momentu nałożenia kleju do momentu, w którym powierzchnie mają zostać ze sobą połączone. W branży klejów przemysłowych, termotopliwych i montażowych, ten czas jest kluczowy, ponieważ określa, jak długo klej pozostaje aktywny i umożliwia skuteczne łączenie materiałów. W czasie otwartym następuje rozprowadzenie kleju na powierzchniach, które mają zostać połączone, co zapewnia odpowiednie przyleganie (adhezję). Po nałożeniu kleju jego lepkość stopniowo wzrasta, ograniczając długość czasu otwartego. Czas ten zależy od wielu czynników, takich jak:
- Temperatura nanoszenia kleju
- Ilość nałożonego kleju
- Temperatura podłoża
- Przewodność cieplna i chłonność materiału
- Warunki otoczenia, takie jak temperatura i przeciągi
W przypadku klejów termotopliwych czas otwarty może wynosić od ułamków sekundy do ponad 300 sekund. Kleje na bazie termoplastycznego kauczuku (TK), zwane klejami wiecznie żywymi, różnią się od innych klejów, ponieważ nigdy nie wiążą całkowicie, co pozwala na uzyskanie połączenia nawet po ostygnięciu. Kontrola czasu otwartego jest niezbędna, aby zapewnić trwałość i wytrzymałość połączeń, szczególnie przy pracy z materiałami wrażliwymi na ciepło. Optymalizacja tego parametru pozwala na efektywne przeprowadzenie procesu klejenia, minimalizując ryzyko błędów i zwiększając jakość finalnego produktu.
